****سامیار********

چقدر این سالها زود میگذره به سرعت برق وباد این همه سال گذشت ومن اصلا نمیتونم باور کنم که سحر کوچولویه ما داره مامان میشه همون سحر کوچولویه موطلایی ناز که اونقدر دوست داشتم که از حرص چونمو رو لپش میذاشتم وفشار میدادم و اونم اخ نمیگفت  همون سحر کوچولویی که عاشق دامن چین دارش بود که ما ومامان هر ترفندی رو به کار میبردیم که اون دامن رو که کهنه شده بود دور بندازمین ولی امکان نداشت چون اخر همه کارا به گریه وجیغ ودادش ختم میشد ومامان هم که طاقت جیغ ته تغاریشو نداشت تسلیم میشد .اون سحر کوچولو که با دوچرخه ای که بابا براش خریده بود دنبالمون راه میوفتاد وتعقیبمون میکرد وراپورتمون رو به مامان میداد و ما لقب جاسوس بهش داده بودیم وجالب بود پاداش این...

 پسرم١٢ شهریور ساعت ٥٠/٩ دقیقه با وزن ٨٠٠/٣و قد 50پا تو این دنیا گذاشت و شد زندگی من وباباش ...